1- لی، الأمالی للصدوق الطَّالَقَانِیُّ عَنْ أَحْمَدَ الْهَمْدَانِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ قَالَ الرِّضَا ع
مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا وَ بَکَى لِمَا ارْتُکِبَ مِنَّا کَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ ذُکِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَکَى وَ أَبْکَى لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَا فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ[1]
در کتاب امالى از حضرت رضا علیه السّلام روایت میکند که فرمود: کسى که یاد آور مصیبت ما شود و براى آن ستمهائى که در حق ما شده گریه کند درجه وى فرداى قیامت نظیر درجه ما خواهد بود. کسى که متذکر مصیبت ما گردد و گریان شود و دیگران را هم گریان کند چشم وى در آن روزى که همه چشمها گریانند گریان نخواهد بود. اگر کسى در مجلسى بنشیند که امر دین ما خاندان در آن زنده و تقویت شود قلب او در آن روزى که عموم قلبها مىمیرند نخواهد مرد.
کمی که نگاهم رو دقیق تر برای این کلمات خرج میکنم
حالاست که قدر لحظه لحظه بودن با عشق حسین علیه السلام
رو از کلمات گوهر بار اهل بیت عصمت و طهارت میفهمم و بارهای بار ممنون میشم از نگاهی ک خدا ب خاطر
ارباب به من داشته
و افسوس که من خیلی ساده از کنارش رد شدم
اصلا حسین جنس غمش فرق میکند